Stan & Ollie

Stan & Ollie (2018)

Μπορεί να έχεις δει εκατοντάδες και χιλιάδες ταινίες… μπορεί, αν σου αρέσει αυτό που ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη ή στην όποια οθόνη να σε συγκινεί, να σε τρομάζει, να σε εξιτάρει ή απλά να σου κρατά συντροφιά… μπορεί αυτό που ιστορείται να σε ταξιδεύει ή απλά να σε κάνει να ξεχνιέσαι, να ‘δραπετεύεις’ για λίγο από την καθημέρια τριβή και τύρβη του βίου… όμως όσες φορές και αν η ‘μαγεία’ επαναλαμβάνεται και σαρκώνεται και ζωντανεύει, αισθάνεσαι σαν να είναι η πρώτη, η παρθενική σου… τούτη η αναρπαγή, τούτη η έκσταση δεν είναι ίσως τόσο δυνατή που να ομοιάζει με μια μυστικιστική εμπειρία όμως έχει τις ποιότητές της, τη βαθιά της ανάσα, το κυτταρικό της ρίγος… γιατί ό,τι γεννιέται από το αληθές δεν μπορεί παρά να εφελκύει εκείνο που μέσα μας είναι αληθές, πάει να πει αμετάβλητο, ανώλεθρο και ιερό.

Οι δυο γνωστοί ηθοποιοί δεν ενσαρκώνουν απλά τους μυθικούς ‘Χοντρό’ και ‘Λιγνό’ που διασκέδασαν γενιές και γενιές… σε μεταφέρουν σε μια άλλη διάσταση, σε ένα άλλο σύμπαν σχεδόν… όπου η απλότητα, η ανθρωπιά, η φιλία, η τρυφερότητα και το μοίρασμα δεν είναι αυτονόητα ίσως αλλά αποτελούν άξονες αναφοράς… για όποιον αγαπά εκείνες τις κωμωδίες που είναι και μικρά δράματα… ταινίες που δεν φωνασκούν, δεν χυδαιολογούν, δεν σου επιτίθενται βίαια για να σε κάνουν να ‘ξεκαρδιστείς’ δήθεν ρημάζοντας την ψυχή σου…

Οι μάγοι αυτοί δεν ζουν πια ανάμεσά μας… το ίχνος τους όμως… εμπνέει και συγκινεί... πάντα...