Eva No Duerme

 

Eva No Duerme (2015)

Είναι γεγονός. Όλα εκείνα που συνιστούν το σώμα, αποτελούν την πρώτη ύλη και για το σύμβολο. Παρεμβάλλεται βέβαια το πνεύμα… το γνωστό ψυχαναλυτικό εμπόδιο… όμως, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα χαοτικό υπερ-σύνολο, όπως μια ολόκληρη χώρα, εάν το παρελθόν δεν συμβολοποιηθεί ελεύθερα και έγκαιρα τότε, οι νεκροί επιστρέφουν… η αέναη αυτό-ψυχαναλυτική μηχανική δεν βοηθά πλέον κανέναν… δεν ξεπερνιέται το παρελθόν απλά με το βλέμμα στο μέλλον… οι νεκροί αρνούνται την ανάπαυση παρά μονάχα εάν έχουν αποκατασταθεί… με τον κατάλληλο, δόκιμο, ισόρροπο τρόπο… Για εκείνους δε που πρόλαβαν να γίνουν ήρωες, ο τρόπος αυτός είναι πάντα πολύπλοκος, μυστηριώδης και γνοφώδης… δεν τον ξέρει στην πραγματικότητα κανείς… παρά μονάχα ίσως ο χρόνος… ναι, μονάχα αυτός…

Ο χρόνος που αποκαθιστά τις αδικίες των ζωντανών απέναντι στους νεκρούς… έστω κι αν αυτό μοιάζει λυρικό, γραφικό, σχεδόν ποιητικό… γιατί την ματαιότητα δεν μπορεί να την αποκαταστήσει κανείς… παρά να την υπενθυμίζει μόνο… με το ρέον του αίματος… με το αυστηρό του πνεύματος… κυρίως με το ιερό του σώματος…